Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2008

Διάσωση

Λησμόνησα μια Κυριακή να γείρω στο αυτί σου.
Με την πικρή μου ανάσα.
Και τώρα πληρώνω το ξημέρωμά της.
Με την μοναξιά μου.
Δεν κατάφερα να αγαπήσω.
Στο μέτρο μιας προσταγής.
Να είμαι εκεί κάθε ξημέρωμα.
Να ξημερωθώ μια φορά μαζί σου.
Να δω τη μοναξιά να με εγκαταλείπει την αυγή.
Μου είπε κάποιος κάποτε πως αν ερωτευθείς η όρασή σου αδυνατεί..
Και είναι μάλλον η ανάγκη μου για πλήρη έλεγχο που κατέστησε αδύνατη την τύφλωσή μου.
Έναν έλεγχο που απλά επικαλέστηκα.
Και δεν απέκτησα ποτέ.
Ένα ξημέρωμα που ερχόμουν ανέβαλα το ταξίδι μου.
Από τότε απλά αναβάλλω με μαεστρία τα βήματά μου.
Με μαεστρία που θυμίζει επιλογή.
Για να χαίρομαι μιαν ελευθερία.
Που ποτέ δεν θα αποκτήσω.
Και να ελπίζω στην βούλησή μου.
Που ποτέ δεν θα βρεθώ στο κέντρο της.
Δεν είναι απελπισία.
Είναι απλά αυτό το ξημέρωμα.
Που πάντα θα έρχεται.
Και πάντα θα με βρίσκει.
Και εγώ δεν θα κρυφτώ ποτέ.
Έτσι θα θυμάμαι για πάντα την επιθυμία μου.
Ό,τι μπορεί να διασώσει ο καθένας μάλλον καλό είναι!

12 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

προσοχή!

Ανώνυμος είπε...

Το νου σου φίλε.

Ανώνυμος είπε...

Ρε παιδιά με τρομάζετε!!! Τι μου συμβαίνει???

Ανώνυμος είπε...

Η όρασή σου αδυνατεί
για ένα έλεγχο που δεν απέκτησες ποτέ
για μια ελευθερία που ποτέ δε θ' αποκτήσεις
για μία βούληση που ποτέ δε θα βρεθείς στο κέντρο της
για μιά επιθυμία που ποτέ δε θα διασώσεις.

Έχε τα μάτια σου ανοιχτά βράδυ πρωί.

Ανώνυμος είπε...

Πωπωπωπωπωπωπωπω!
Δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας.

Ανώνυμος είπε...

Ότι μπορεί να διασώσει ο καθένας καλό είναι. Συμφωνώ ας έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά βράδυ πρωί.

Όσο για την εμφανή αγανάκτηση του Πωπωπωπωπω! ανώνυμου τι να πω αν την προκάλεσα εγώ ζητώ συγνώμη.
Έτσι και αλλιώς είναι εντυπωσιακή ΚΑΙ...

Ανώνυμος είπε...

...υπάρχει λόγος προβληματισμού.

Ανώνυμος είπε...

Ενίοτε κι ανησυχίας.

Ανώνυμος είπε...

Ανησυχητική ανωνυμία.
Πάντως ο φίλτατος Χ. τρόμαξε όντως.

Ανώνυμος είπε...

Έχω την εντύπωση ότι, αν μερικοί ανώνυμοι δεν αστεϊζεσθε -προφανώς ατυχώς-, τότε δεν έχετε διαβάσει τι προσπαθεί να πει ο φίλτατος Χ. (που από το τρίτο σχόλιο κραυγάζει την ασυνεννοησία). Οπότε τί γίνεται με το ποιηταριάτο; Να το ονομάσουμε μήπως "λούμπεν";

Ανώνυμος είπε...

Παρόλη την αυστηρότητα του σχολίου του Γ. με τη χρήση του όρου "λούμπεν" είμαι αναγκασμένος να συμφωνήσω και μάλιστα απόλυτα.
Η ανωνυμία και η ασυνεννοησία μαζί είναι αλήθεια πως με τρομάζουν λίγο.

Ανώνυμος είπε...

Μήπως να αποφεύγουμε να υπογράφουμε σαν "ανώνυμοι", ώστε να προσέχουμε και λιγουλάκι παραπάνω τί γράφουμε για να αποφεύγουμε την ασυννενοησία και να μην καταλήγουμε στο λούμπεν; (ανώνυμος Νο 7).