Κυριακή 16 Αυγούστου 2015

καταραμένε Αύγουστε

καταραμένε Αύγουστε
με τον επίμονο ήλιο να λιώνει τους ασβεστωμένους πόθους
και ασυνάρτητους αγέρηδες να τρελαίνουν την ηθική του ανεμοδείκτη

πυρωμένε ιδρώτα
αναβλύζεις ακατάσχετα από τους ηφαιστειακούς πόρους
και αλείφεις το οργωμένο δέρμα με τα αποκαΐδια της εσωτερικής κόλασης

απάλλαξέ με
από τα εντεταλμένα σου λάθη
κι άσε με στην άκρη
ενός αδιάφορου καλοκαιριού

χωρίς αποσκευές

να περιμένω το τραίνο του εξημερωμένου φθινοπώρου

Σάββατο 1 Αυγούστου 2015

Λευτερία

Κολύμπησα
όπως κολυμπώ κάθε μέρα,
κάθε μέρα ασταμάτητα.

Αλλά σήμερα
σκέφτηκα,
θυμήθηκα,
ανακάλεσα,
τη ΓΥΝΑΙΚΑ
που με έφερε με πόνο
στον άπονο κόσμο.
Και αυτή,
-για δες σύμπτωση-

λέγεται Ελευθερία.

Η μάνα μου.