Για όλους τους λυγμούς που θα αποφύγουμε και για όλους τους πάταγους που θα δημιουργήσουμε

Το άρωμα της νύχτας με μέθυσε ξανά
Οι ήχοι ενός πάταγου ξύπνησαν την εντροπία
Όταν...ήρθες!
Οι εμμονές και η ψύχωση κορυφώθηκαν
Η μελωδία ζωντάνεψε
Όταν…μου είπες...

Θυμήσου!
Στον αγώνα της αβύσσου μια κλωστή σε οδήγησε
Στο λυκόφως της ερήμου μια παρέα σε νοστάλγησε
Επικοινώνησε ξανά με φόντο το λευκό
Χόρεψε σπαστικά σε χορό μαγικό
Θυμήσου!
Επέλεξες συνέπειες, επέλεξες εχθρούς
Μην αφήσεις το εύφλεκτο υλικό της καρδιάς σου να εξατμιστεί
Να χαθείς μέσα σε δρόμους κυκλοθυμικούς
Ποτέ όμως μη ξεχάσεις γιατί ξεκίνησες να περπατάς!
Να λαχανιάσεις ουρλιάζοντας για τα ξεχασμένα
Ποτέ μην ξεχάσεις γιατί ίδρωσες!