Δεν θέλω να με ερωτευθείς. Δεν έχω ψευδαισθήσεις να σου χαρίσω.
Καμιά υπόσχεση να σου δώσω.
Δεν κρύβω κανένα μυστήριο. Είμαι πάνω-κάτω αυτό που βλέπεις.
Εξίσου εκνευριστική, πληκτική, κυνική, με την εικόνα που είχες μέχρι τώρα.
Πολύ συχνά αφόριτη, ακόμα και για τον εαυτό μου.
Δεν θέλω να σου δώσω υποσχέσεις, ιδίως για πράγματα που δεν ισχύουν.
Δεν θέλω να με αποδεχτείς έτσι όπως είμαι,
γιατί ούτε και η ίδια με αποδέχομαι.
Θα ήθελα όμως να σκύψεις με προσοχή και να δεις
την ειλικρινή μου προσπάθεια να αλλάξω,
να προχωρήσω πράττοντας και όχι μόνο στα λόγια,
ακόμα κι αν τα απότελέσματα των πράξεων μου είναι αποκαρδιωτικά.
Δεν θα ήθελα να επενδύσεις τα όνειρά σου επάνω μου.
Τα όνειρά σου είναι δικά σου και μόνο δικά σου.
Ακόμα και να το ήθελες δεν θα μπορούσες να με χωρέσεις σε αυτά.
Θα ήταν σα να με ξάπλωνες στο κρεβάτι του Προκρούστη.
Όσο για μένα, δεν θέλω να κάνω όνειρα για σένα.
Θέλω να χαίρομαι την κάθε στιγμή σου.
Να σε ανακαλύπτω και να εκπλήσσομαι.
Δεν θέλω να έχω προσδοκίες και να προσπαθώ να σε χωρέσω σε αυτές.
Όχι ότι αυτό δεν μου συμβαίνει ποτέ,
αλλά θέλω να γίνομαι ο δήμιος των ονείρων μου,
όταν αυτά στερούν έστω και λίγο τη δημιουργικότητα της ελευθερίας σου.
3 σχόλια:
Έχετε μετρήσει ποτέ τις ώρες της ταπείνωσης που καίνε την ψυχή μας, όταν κατεχόμαστε από ένα υπέρμετρο πάθος; Αναλογιστήκατε ποτέ την εσκεμμένη ταπείνωση στον έρωτα; Τις ώρες εκείνες που οι ερωτευμένοι σκύβουν ο ένας το αυτί στην καρδιά του άλλου, ενώ μεγάλες μανιασμένες γάτες γρατζουνάν τα τοιχώματα της φυλακής τους; Και όλα αυτά απλώς για να νιώσουν έντονα ρίγη. Για να τρομάξουν με τη μοναξιά τους, πάνω από κείνα τα φλογισμένα βάθη! Για να δραπετεύσουν ο ένας μέσα στον άλλο, έντρομοι από τη μοναξιά που τους κυνηγάει απειλητική! Κοιτάξτε στα μάτια τα νιόπαντρα ζευγάρια. Τι βλέπετε εκεί μέσα; Νομίζεις…κι ύστερα: όμως δεν μπορείς να φανταστείς πόσο βαθιά μπορούμε να βυθιστούμε! Στα μάτια αυτά θα βρείτε μια ευφρόσυνη ειρωνεία για όσους δεν ξέρουν και μια τρυφερή υπερηφάνεια, που έχουν όλοι όσοι διάβηκαν κάθε μορφής κολάσεις.
Ε, λοιπόν, εγώ περπάτησα μονάχος μέσα από τα μονοπάτια που διασχίζουν δυο άνθρωποι ερωτευμένοι…
(Ρομπερτ Μουζίλ, οι αναστατώσεις του οικότροφου Ταίρλες, 1906)
Μα να προσέχεις τις μαγικές υποσχέσεις τους μακρινους
αστερισμούς
τους Σκορπιούς, τους Κύκνους και τους Καρκίνους
να καθαρίζεις την ομορφιά σου από τα λάθη
απ'τις βροχές κι από την τέχνη ενός κρυμμένου καθρέφτη
και να πηγαίνεις ελεύθερος με το χέρι πάνω στο τίμιο μαχαίρι
μεγάλο παιδί των παιδιών σου
να συνα΄ντήσεις τη φιλόξενη καρυδιά που θα σου δώσει το αίμα της
να συναντήσεις την αστραπή που θα σου δώσει το βλέμμα της
τους φίλους και τους εχθρούς να τους φωνάζεις πάντοτε
με τ'όνομά τους το αληθινό
από Νάνο Βαλαωρίτη "Το μάθημα της χαραυγής"
πόσο απίστευτα αληθινο κείμενο...
Δημοσίευση σχολίου