Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 2008

Οι ερασιτέχνες και οι επαγγελματίες

"Το γράψιμο ποιημάτων, ακόμα και των πιο κακών, κάνει καλό σ' εκείνους που τα γράφουν" είπε ο Γ. "Αποτελεί μιαν ευπρόσιτη κι ανέξοδη αυτοανάλυση. Γίνεται φθοροποιό από τη στιγμή που οι γράφοντες ενδιαφέρονται περισσότερο για το τί μπορούν να αποκομίσουν από τα γραφτά τους, παρά για το τί πρέπει να θυσιάσουν στα γραφτά τους. Εδώ βρίσκεται η διαφορά ανάμεσα στους ερασιτέχνες και στους επαγγελματίες."
Ύστερα από δυο χρόνια, ο Δ., που θυμότανε αυτά τα λόγια, έφερε στον Γ. ένα παλίο τεύχος, ήταν του Ιουνίου '63, του γαλλικού περιοδικού Mercure de France. "Μου το χάρισε μια συμπαθητική κοπέλα πριν από δέκα μέρες. Δες πως τελειώνει μια μελέτη του Valery Larbaud. " Και του έδειξε τη φράση: " Εt les amateurs, ce sont presque tous les ecrivains qui vivent de leur art, qui en titent profit et notoriete. Les professionnels, sont ceux qui en meurent" ("Ερασιτέχνες είναι όλοι σχεδόν οι συγγραφείς που ζουν από την τέχνη τους, που αποκομίζουν κέρδη και φήμη. Επαγγελματίες, είναι εκείνοι που πεθαίνουν από την τέχνη τους.")
Ο Δ. είχε μείνιε κατάπληκτος από την σύμπτωση. Όμως ο Γ. δεν είχε εκπλαγεί. Ούτε είχε ενοχληθεί. Αντίθετα ένιωθε μια βαθιά ικανοποίηση.

Τ.Πατρίκιος, 1993

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Ομίχλη έπεσε σε όλη τη χώρα
Την φέρανε τούτοι οι καιροί
Μαντάτα από ένα ντιβιντι
Τους τα έβγαλε όλα στη φόρα

Το σύστημα μας κλυδωνίζεται
Βγάζει τη μάσκα και γονατίζει
Κάποιο πόρνο στριφογυρίζει
Κι η φήμη μας προφυλακίζεται

Κρύφτηκαν στη σιωπή οι υπουργοί
έβγαιναν κάθε μέρα στα κανάλια
Σαν την Λαιδα κρατούν βεντάλια
Προην λαλίστατοι μα τώρα μουγκοί

κριτές αδέκαστοι που χρηματίζονται
εφήμεροι υπηρέτες της εξουσίας
Δημοκρατία κλεμμένης συνουσίας
Στο βούρκο οι αξίες μας βυθίζονται

Ποιος έκανε την εγγραφή
Οι κυπατζιδες η ο ματάκιας
Αναρωτιέται ένας πρεζακιας
Κι ο άνεργος για την τιμή