Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου 2020

Ιταλός στην Ελλάδα

Απόβραδο της Αθήνας, αντίο παρατεταμένο
των φαλαγγών που αργοκυλούν στα κράσπεδά σου
που ξεχειλίζουν πόνο μέσα στο διαρκές ημίφως.
Όπως μια θλίψη
άφησα το καλοκαίρι στις στροφές
και θάλασσα και έρημος είναι το αύριο
χωρίς πια εποχές.
Ευρώπη, Ευρώπη που με βλέπεις
να βυθίζομαι ανυπεράσπιστος και σκεφτικός
σ' ένα καχεχτικό μου μύθο ανάμεσα στις παρατάξεις των κτηνών,
είμαι 'νας γιος σου σε φυγή που δεν γνωρίζει
άλλον εχθρό από την ίδια του τη θλίψη
ή από κάποια αναστημένη τρυφερότητα
λιμνών και φυλλωμάτων πίσω από χαμένα βήματα,
είμαι ντυμένος κουρνιαχτό και ήλιο
να κολαστώ πηγαίνω, ν' απομονωθώ για χρόνια.

Βιτόριο Σερένι
Πειραιεύς, Αύγουστος 1942