ΑΓΝΗ: Χωρίζομαι στα δύο!
ΠΟΙΗΤΗΣ: Δε θα μου άπλωνες ποτέ το χέρι, αν ήξερες τι πόνους και καταστροφές σκόρπισα γύρω μου, παλεύοντας ν'ακολουθήσω αυτό που πίστευα σωστό, πράγμα που 'ναι θαρρώ, και το υψηλότερο καθήκον.
ΑΓΝΗ: Τι θες να πείς;
ΠΟΙΗΤΗΣ: Είχα έναν πατέρα που στήριζε όλες του τις ελπίδες σε μένα το μοναδικό του γιό , πως θα συνέχιζα την επιχείρησή του-εγώ τό'σκασα από την εμπορική σχολή και ο πατέρας μου πέθανε από τη στενοχώρια. Η μητέρα μου ήθελε να είμαι θρήσκος-εγώ δεν μπορούσα κι έτσι με αποκλήρωσε. Είχα ένα φίλο, που με βοήθησε στις δυσκολότερες στιγμές της ζωής μου. 'Ομως αυτός ο φίλος φέρθηκε τυραννικά σε όσους υποστήριζα. Κι έπρεπε να συντρίψω το φίλο και ευεργέτη μου, για να σώσω την ψυχή μου! Από τότε έχω χάσει τη γαλήνη. Οι άνθρωποι με θεωρούν ανέντιμο και απόβρασμα.
Αύγουστος Στρίντμπεργκ, Ονειρόδραμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου