Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2013

Ένας βασικός εχθρός

Η συνήθειά σου να μιλάς με ακρίβεια σε κάνει ορατό ως πλήρη αντιφάσεων από όλους αυτούς που ζούνε μέσα στις αντιφάσεις που δεν θα λυθούν ποτέ, παρά μόνον όταν οι κεντρικές αντιφάσεις που συγκροτούν τον κόσμο ενωθούν σε μία. Τότε ίσως, αυτός που είναι ορατός ως "αντιφατικός" να είναι ενιαίος και συμπαγής και όλοι οι μέχρι τότε "συμπαγείς"  θα είναι σπαραγμένοι από τις αντιφάσεις των θρυμματισμών  τους.
Όταν εξασκείς την συνήθειά σου να είσαι ακριβής μιά παγωμάρα πέφτει στη σκηνή των Λόγων. 
Αλλά θα έρθει η ώρα να γίνει ορατός ο Λόγος που ριζώνει στην συνειδητή εμπειρία της ιστορικής ζωής.
Ι. Τζανάκος

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Σήμερα ήμουν μόνος στο γκισέ της υπηρεσίας συντάξεων αναπηρίας με καμμιά 60ρια αναπήρους και γερόντους που ούρλιαζαν (δικαίως).

Κανείς εκεί, "αναρχικός" ή άλλος. Δεν είναι πολύ μουράτο μέρος εκεί, δεν έχει κανάλια, ανακαταλήψεις και "επαναστατισμό". Μόνο ουρλιαχτά και φωνές απελπισίας ακούς. Κανείς.

Το απόγευμα ανοίγω το χαζοκούτι και βλέπω το "κίνημα της Αμαλία-ς'', και οργίζομαι. Τόση ενέργεια για μια μαλακία, για ένα τσαρδί φρικιών και ασφαλιτών. Τόση ενέργεια για το θέαμα.

Στούς φτωχούς γερόντους κανείς. Κανείς. Αει και γαμήσου "κίνημα''. Μικροαστοί φιγουρατζήδες...

Ι.Τζανάκος


Μιλάμε για το ίδιο άτομο...

Ανώνυμος είπε...

Σωστή η παράθεσή σου και καλώς γίνεται. Δεν ξέρω αν υπονομεύει την ουσία του αποσπάματος της ανάρτησης. Η παράθεση αποσπασμάτων κάποιου πάντως δεν σημαίνει ότι πάει a la cart με τη σύνολη θεωρία του. Για παράδειγμα, "η κοινωνία του θεάματος" του Ντεμπόρ έχει εκατοντάδες αξιοσημείωτες παραγράφους που δεν κρίνονται με βάση την χείριστη άποψη για τους αναρχικούς που καταθέτει σε τρεις από αυτές.

Μετά τιμής
γ.