Μέσα στην παγερή μου νύχτα αγκαλιάζομαι φιγούρες
κι έγινα προσεκτικός στις επιλογές,
Μα πάντα βυθίζομαι στα πάθη,
πάντα επιρρεπής στα αγγίγματα,
επώδυνος στις αγκαλιές…
Οι δρόμοι ξημερώνουν τσακισμένα λιθόστρωτα
Στα κράσπεδα του πραγματικού
αγρυπνά η επιμονή.
Επάνω τους θα προσμένω
σκαλίζοντας πάθη, αγγίγματα, αγκαλιές…
5 σχόλια:
νταντεύω
ρ μετβ νταντεύω [da'devo]:
περιποιούμαι κπ σαν να ήταν μικρό παιδί
να ενα μήλο...
dadaerevο:προ-σουρεαλιστική θόλωση
τι θε να πει ο ποιητης;
συνωστίζονται οι κώδικες και ασφυκτιούν τα νοήματα...
μπα δεν υπάρχουν κώδικες...
νομίζω ότι ο μπάθορυ θέλει να πει ότι ο ποιητής δ. ζητάει περίτεχνα ένα απλό πράγμα: να τον νταντέψουν (κι εν μέρει έχει ένα δίκιο)
ο δ. δεν διεκδικεί για τον εαυτό του αυτό τον τίτλο.
Απο κει και πέρα το πρώτο googlαρισμα του λήμματος νταντεύω και η κατάθεσή του ως έχει,δεν είναι τίποτε πέρα απο δήλωση,κι όποιος κατάλαβε...εξού και οι κώδικες...
Δημοσίευση σχολίου