Παραμονές

Αρώματα και χρώματα
τριγύρω πως να ναι όλα λες
διαποτίσμος στο πέρασμα
σε δρόμους, ανθρώπους και αυλές
αυτοαναφορικα στα λεω, επιδερμικά καλέσματα
με δύσοσμες δικές σου, ενδόμυχες πτυχές.

Πτώματα και σώματα
παλεύουν απ το χθές
στο τώρα για μετά
σε βαθύ πηγάδι, ξερόλιθες φωνές
ανήμερα λακτίσματα
για της ανοιξιάς, ανθοζωές.

Κόμματα και δόγματα
άγουνε και φέρουν ουρλιαχτά
πνιγμονές, με ηδύφωνες ειδήσεις
τάματα και οράματα
τανύζουν συνειδήσεις
με απατηλές ελπίδες και όνειρα φρικτά.

Χώματα και στρώματα
τέφρα της γης, σιγή
βλέννες γόοι και αίματα
μα των κυριών τα στήθη
να αναβλύζουν απο έγνοια
φόβο, άγνοια και λήθη.