Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2007

της περιέργειας και της αδιαφορίας

ένα παιδάκι που κρατά στο αριστερό του χέρι

νούφαρο


νούφαρο άσχημο

κλεμμένο από κάποια διασταύρωση

στάζει τα τελευταία του υγρά

και σφίγγεται στα μικρά δάχτυλα αδιάφορο

μέσα στην τελευταία του τραγική εκδοχή


παρατηρεί στην εκπνοή του δράματος του

πως το δεξί παιδικό χέρι κρατά μαχαίρι

καρφώνει το νούφαρο

τρυπώντας και την αριστερή μικρή του χούφτα


και το νούφαρο πεθαίνει

στην πιο όμορφη λίμνη του κόσμου

κόκκινη από άδολα αιμοσφαίρια


ένας όμορφος νομοτελειακός φόνος

της αδιαφορίας από την περιέργεια

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Ανάμεσα στην περιέργεια και την αδιαφορία υπάρχει εμπόδιο. Μπορεί να είναι η θάλασσα, μπορεί η στεριά, μπορεί ο φόβος της θάλασσας ή και ο φόβος για τη στεριά. Οι άνρωποι συνήθως καταστρέφουν επιμέρους, δεν καταστρέφονται. Ένας τέτοιος φόνος, δεν μπορεί να είναι τίποτα άλλο από μια αρχή που μπορεί απλά να είναι και το τέλος.Όμορφος είναι αλλά ποια είναι η ποινή αν είναι η αρχή και ποια είναι η ποινή αν είναι το τέλος? Δεν ξέρω... ή δεν θέλω... ή ....