Διλήμματα

Από τη μια μεριά η "μεταφυσική του χρήματος" - από την άλλη η σάρκα του ροδάκινου.


Από τη μια μεριά ένα στρατσόχαρτο, μια υπογραφή, μια φούσκα - από την άλλη το χώμα, το νερό, ο ιδρώτας.


Από τη μια μεριά το "επιχειρείν" - από την άλλη ένας ψαράς κι η βάρκα του.


Από τη μια μεριά το νεκρό χρυσάφι - από την άλλη το ψωμί και το αλάτι.


Από τη μια μεριά ο υποθηκευμένος ουρανός, ένα παγκόσμιο μαύρο τίποτα - από την άλλη σύμπας ο κάτω κήπος.


Από τη μια μεριά ο τσιφλικάς, ο τραπεζίτης, τα "στελέχη" - από την άλλη ο Σάκκο, ο Βαντσέτι, ο Αντύπας.


Αυτός ο πόλεμος δεν έχει τέλος.





Γεράσιμος Λυκιαρδόπουλος, περιοδικό "Σημειώσεις", τχ. 73.

Άσμα για μια ισημερία

Άρχοντα χωροδεσπότη, κοίτα χιονίζει, κι' ο ουρανός είναι αμπόδιστος, η γη λυτρωμένη από κάθε ζυγό :

γη του Σήθ και του Σαούλ, του Τσε Χουάγκ-τι και του Χέοπα.

Η φωνή των ανθρώπων είναι μέσα στους ανθρώπους, η φωνή του μπρούντζου μέσα στον μπρούντζο και κάπου στον κόσμο

όπου ο ουρανός ήταν άφωνος κι' ο καιρός δε φυλάχτηκε,

ένα παιδί γεννιέται στον κόσμο που κανείς δεν ξέρει τη φυλή ούτε τη σειριά,

και το πνεύμα χτυπά με χτύπους σίγουρους στους λοβούς ενός κούτελου άσπιλου.

Ω Γη, Μάνα μας, μη σε μέλει γι' αυτή τη φάρα : ο καιρός είναι αστραπιαίος, ο καιρός είναι πλήθος κι' η ζωή πάει το διάβα της.

Ένα άσμα υψώνεται μέσα μας που δεν έχει γνωρίσει την πηγή του και δε θα εκβάλει στο θάνατο :

ισημερία μιάς ώρας ανάμεσα στη Γη και στον άνθρωπο.

Σαιν-Τζων Περς σε μετάφραση Νίκου Παναγιωτόπουλου

Του κάκου

βούρκωσαν 20 πολυώνυμα
με κείνο σου το πέρασμα
απ το φουγάρο

πληκτικός και με διάθεση
οριζόντιας σήψης\
περπάτησες
ακομηλίγο

έφτιαξα μια χαμόπιτα
να αξιοποιήσω την φωτιά
ψήθηκε κανονικά
στους 175 βαθμούς Κελσίου

σάπισε κανονικά στους
_γύρω στους_
40 εκείνου του καλοκαιριού

του συγκεκριμένου και τα λοιπά
έπειτα όλα είχαν ειπωθεί

περιγραφεί ξανά και ξανά
επαναληφθεί και διανθιστεί

είχαν απολέσει το ιστορικό τους \χρέος

αποσπασματικά όπως οι πόνοι τους
μετακινήθηκαν στο σώμα
σουβλιά στο ανέβασμα και στο κατέβασμα
απουσία απουσία απουσία απουσία

πρωτότυπη νύχτα με φως ηλεχτρικό
με καθαρά σεντόνια
και πληχτρολόγιο

η καντηλότροπη παντιέρα
λικνίστηκε ααααψού\

σαν πύραυλος με φόρα\
αύριο ίσως να ήταν πουλάκι
ή και αναστεναγμός
ωωω\
μα πόσο ρομαντικό 

φώναξε στον εαυτό του

Και φώναξε:
"Καλά αυτοί οι πρόσφυγες δεν έχουν υποχρεώσεις;
Μόνο δικαιώματα έχουν;"

Κατασίγασε έτσι τον νομιμόφρονα πατριωτισμό του
που είχε αρχίσει να κατατρώγεται από έναν ενοχλητικό ανθρωπισμό

τελευταίο μήνυμα

όταν φύγεις οριστικά

άσε το φως ανοιχτό

η μοναξιά μου
θέλει να διαβάσει τον καφέ σου 

Θαλερός Κ.