ΚΑΛΛΙΟ ΓΑΙΔΟΥΡΟΔΕΝΕ...

Πλημμυρίσαμε σταγόνα σταγόνα απο κλειστή βρύση
κανείς δεν έχει ακούσει τίποτα
το νερό είναι αλμυρό
οι φακές κάηκαν

Ο χρόνος χειρουργείται
έχουμε ανοίξει το δέρμα προσεκτικά και κοιτάμε μέσα
όλα δουλεύουν περίφημα

(- Δεν συνηθίζουμε να επεμβαίνουμε αλλα...υπάρχουν διαρροές
 - Ω, ναι παρακαλώ διορθώστε το δεν είμαστε για σπατάλες)

Άγρια χαρά η αποκόλληση

Μια παρεμπιπτόντως ψυχορραγούσα συνήθεια γεμάτη εκκρεμότητες

Ξεμπερδέψαμε
σκεπάσαμε τα βαριά έπιπλα με σεντόνια, αδειάσαμε τις ντουλάπες, απολυμάναμε.
Τα τελευταία βήματα ηχούν παράταιρα στο άδειο σπίτι.

Λουκέτο στην μη-ύπαρξη

Μοιάζει παιχνίδι,
να κηνυγάς αιθέριους αντιπερισπασμούς
να τους αποκεφαλίζεις
μ' ατόφιες τις αναμνήσεις των άλλοτε ξέγνοιαστων ωρών στην σκιά τους

Λίγο απ' το μπλέ και λίγο ακόμη απ' το κίτρινο      ευχαριστώ

Είναι θέμα συνείδησης και πλήρους διαύγειας
σε ετοιμότητα οι εκδοχές 1,2 και 3

Περίεργα καχύποπτος με το μπετόν ο,τι κι αν κρύβει απο κάτω

Είναι δυνατόν η νομοτέλεια της ύπαρξης να εκφέρεται στον ίδιο τόνο με εκείνη της ανυπαρξίας;
Κι αυτό να διεκδικεί δεκαετίες αναμέτρησης με τις αντιφάσεις του;

Στον αυλόγυρο του μυαλού στριμώχνομαι, χωρίς το σώμα μου.
Σπάγκοι στα χέρια και στα πόδια
Παράσταση με επιμύθιο
         < <Ροβολώντας τον Κατήφορο>>