Όλο και πιο πολλά τα αχ,
δυσεύρετα τα χα..
αν άνοιγα σουβλατζίδικο θα το ονόμαζα
"ο γύρος του θανάτου"...
Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2011
Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2011
Οδοιπορικό
Να ναι τα παπούτσια σου γερά
λερά νερά και λασπουριά
χιόνια,βραχώδεις δρόμους
και μύρια μονοπάτια
να διαπερνάς.
Και μην ξεχνάς
ξεκάθαρα και σταθερά τα βήματα σου
και μην ξεχνάς
στο πλάι συντροφιά
πολλαπλά,ν ακούς τα βήματα σου.
λερά νερά και λασπουριά
χιόνια,βραχώδεις δρόμους
και μύρια μονοπάτια
να διαπερνάς.
Και μην ξεχνάς
ξεκάθαρα και σταθερά τα βήματα σου
και μην ξεχνάς
στο πλάι συντροφιά
πολλαπλά,ν ακούς τα βήματα σου.
Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2011
έχω ξανάρθει
Την ίδια μυρωδιά είχε πάντα ο αέρας;
Το ίδιο χρώμα είχε πάντα η θάλασσα;
Το ίδιο νεφέλωμα σε κοίταζε;
και άραγε,
το απόγευμα πάντα έτσι χλεύαζε
τις συμφορές των φράσεων;
Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου 2011
η λαξεμένη πέτρα εντός μου
Όταν εκτέλεσα το άγαλμα
Δε ήξερα ότι θα αποτελούσε ζήτημα
Άλλοι λένε καλώς εκτέλεσες κι άλλοι κακώς
Το ζήτημα, ωστόσο, δεν είναι η εκτέλεση
Αλλά αυτή η λαξεμένη πέτρα μέσα μου
Που δεν θα έπρεπε να εκτίθεται
Πρέπει να γίνει κατανοητό
Ότι το άγαλμα είμαι και εγώ
Με την συγκίνησή μου που του αναλογεί
Εξ άλλου η συγκίνησή μου
το έβγαλε προσεκτικά από μέσα μου
το έβαλε απέναντί μου και το εκτέλεσε
Δεν το νιώσατε;
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)