Τρίτη 11 Αυγούστου 2009

Σκέφτομαι εσένα
Και όσα δεν κατάφερα να πω
Ανάμεσα σε νότες, σελίδες και αισθήματα
Για κάθε τώρα και τότε
Για κάθε μπορεί και ίσως
Στην πορφυρή την θάλασσα έβρεξα το πρόσωπό μου
Δάμασα τα κύματα και αγκάλιασα τα βουνά
Καμπύλωσα τον χώρο και σταμάτησα τον χρόνο
Σκέφτομαι εσένα
Και όσα ποτέ δεν είπες
Ανάμεσα στην λογική και το συναίσθημα
Για κάθε πρέπει και θέλω
Για κάθε όχι και ναι
Σε βρήκα στον γκρεμό που είχες κρυφτεί
Σμίλευσα το εύθραυστο σου σώμα
Ταξίδεψα στον μουντό ουρανό
Σκέφτομαι εσένα
Και όσα ποτέ δεν είδες
Ανάμεσα στην ομίχλη και την λιακάδα
Για κάθε τότε και μόνο
Για κάθε

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

...Για κάθε ποτέ.
Για κάθε εικόνα που ζωγρόφιζε τα μάτια μου
Για κάθε μελωδία που χρωμάτιζε τα αυτιά μου
Για κάθε στιγμή που τα δάχτυλά μου αφηρημένα έψαχναν εσένα
Για κάθε απαίτηση και θέλω
Για κάθε φλόγα και στάχτη
...Για την φορά που άνοιξες φτερά και ταξίδεψες μακριά.

Ανώνυμος είπε...

...Για κάθε πάντα
Για κάθε μελωδία που δεν άντεχα
Για κάθε στιγμή που δεν με βρήκες
Για κάθε ανάγκη και παραίτηση
Για την ανάγκη η στάχτη να γίνει φλόγα
...Για την φορά που άνοιξα το πανί μου και φύσηξες για να ταξιδέψω μακρια

β.γ

Ανώνυμος είπε...

Για τα λυσσασμένα κύματα που θα με ναυαγήσουν και πάλι στις όχθες σου
Για την προσμονή και μόνο η λαλιά σου να γινει άσμα σειρήνας και να βρεθώ κοντά σου.

β.γ είπε...

...Για κάθε πάντα
Για το λιμάνι που δεν εδεσες
Για τον φαρο που δεν ειδες
Για την φορά που θα τραγουδήσω
και ας είσαι μακρυά μου

satanikh sardela είπε...

!

Ανώνυμος είπε...

ΘΑ ΣΕ ΜΑΛΩΣΩ !!!!!!!!!!!!!
Σκέφτομαι εσένα
Και όσα δεν κατάφερα να πω
Ανάμεσα σε νότες, σελίδες και αισθήματα
Για κάθε τώρα και τότε
Για κάθε μπορεί και ίσως
Στην πορφυρή την θάλασσα έβρεξα το πρόσωπό μου
Δάμασα τα κύματα και αγκάλιασα τα βουνά
Καμπύλωσα τον χώρο και σταμάτησα τον χρόνο
Σκέφτομαι εσένα
Και όσα ποτέ δεν είπες
Ανάμεσα στην λογική και το συναίσθημα (γιατί ρε φίλε, τα συναισθήματα δεν έχουν λογική;)
Για κάθε πρέπει και θέλω
Για κάθε όχι και ναι
Σε βρήκα στον γκρεμό που είχες κρυφτεί
Σμίλευσα το εύθραυστο σου σώμα
Ταξίδεψα στον μουντό ουρανό
Σκέφτομαι εσένα
Και όσα ποτέ δεν είδες(εδώ εκείνες οι ρυτίδες που μαρτυρούν ταλαιπωρία γίνονται μόνιμες)
Ανάμεσα στην ομίχλη και την λιακάδα
Για κάθε τότε και μόνο
Για κάθε