'Οταν η μπόρα δεν έσβησε την φλόγα...

Ταξιδεύω στα αυλάκια της βροχής
Ανοίγω τα χέρια και την νιώθω
Ταξιδεύω στα αυλάκια της βροχής
Και στο γκρίζο που μίσησα
Ταξιδεύω στα αυλάκια της βροχής
Μπροστα από νοτισμένα τζάμια και ατσάλινες κουρτίνες
Ταξιδεύω στα αυλάκια της βροχής
Καθως μια ανάσα ζωγραφίζει σε κάγκελα σκουριασμένα
Ταξιδεύω στα αυλάκια της βροχής
Και ανάμεσα στα τείχη που γκρέμισα
Ταξιδευω στα αυλάκια της βροχής
Και γίνομαι ποτάμι με ταξιδευτές που η αγάπη δεν τους τρομάζει
Ταξιδεύουμε στα αυλάκια της βροχής
Εμείς που γελάσαμε,κλάψαμε,φωνάξαμε,γκρεμίσαμε και χτίσαμε