Σε μια κουβέντα προς αναζήτηση του καλύτερου ελληνικού ερωτικού στίχου με δύο διαφορετικούς ανθρώπους, σε διαφορετικό χρόνο και τόπο υπήρξε μια καρμική, σχεδόν τρομακτική (για μένα τουλάχιστον) σύμπνοια απόψεων. Δημοσιεύω για υπενθυμιστικούς και μόνο λόγους τους στίχους αυτούς, χωρίς δυστυχώς να μπορώ να σας μεταφέρω τις εκφράσεις των προσώπων τους όταν έφεραν στο μυαλό τους τους συγκεκριμένους στίχους:
"Θέλω να σε δω μ'έρωτα βαρύ να μην μπορεί κανείς να διώξει αυτό το θάνατο,
Θέλω να σε δω να μ'εκδικηθείς να πιω νερό κρυφά εκεί που θα πλυθείς..."
Λ. Νικολακοπούλου
2 σχόλια:
Χμ...Με οδυνηρή προκατάληψη η προσέγγιση της Λίνας. Μπορεί να φανεί λίγο οξύμωρο αλλά κάνω τη δική μου παράθεση:
"Όπου και να' σαι απόψε καληνύχτα"
Τραγουδισμένο από τον Σ. Καζαντζίδη (...μια μεγάλη μου αντιπάθεια)
..."Κι αν χιονίζει, κι αν βρέχει το αγριογούρουνο αντέχει"...
Επίσης τραγουδισμένο απο τον Ν.Καζαντζίδη (ελαφρώς διασκευασμένο)
Αφιερωμένο με πολύ αγάπη στον γ.
Δημοσίευση σχολίου