Διαστελονται των κυττάρων οι πύρινες κορες τις απόκρυφες αιώνιες ώρες. Λανθάνουν ή υφέρπουν; Διττή της ασφυκτιούσας σιωπής ανάγνωση. Ο ορίζοντας των πόθων αγνοεί τις κλεψύδρες; Έλα μου ντε!
11 σχόλια:
Ανώνυμος
είπε...
Βαρύς, στεναχωρημένος, δραματικός στοχασμός για τις ελάχιστες αποχρώσεις μεταξύ λανθάνουσας και υφέρπουσας διαστολής... Στην ερώτηση του τέλους σου θα έφερνα κοντά τις δυο τελευταίες λέξεις και θα απαντούσα χαριτωμένα: Έλα μουντέ! Μην είσαι μουντός. Να χαμογελάς. Έτσι κι αλλιώς, στους ορίζοντες δεν υπάρχουν κλεψύδρες. Κάτι νιφάδες διακρίνω εκεί στον μακρινό ορίζοντα του Αμύνταιου...
Ο ορίζοντας των πόθων αγνοεί τις κλεψύδρες? Αναρωτιέμαι και εγώ αλλά κάνε και εσύ μια προσπάθεια να δώσεις μια απάντηση. Θα εκτιμηθεί από εμάς τους αναγνώστες. Θα το κάνεις άραγε ή είσαι σαν όλους τους ποιητές? Έλα μου ντε!!!
Αγαπητέ χ. ποιητές/τριες ή είμαστε όλοι/ες ή κανένας και καμιά μας.Οι διαχωρισμοί ανήκουν στις εξουσίες.Τα ποιήματα ωστόσο διαφέρουν απο τα δοκίμια.Δεν είναι το "δάσος με τις λύσεις"(που λέει κι ο "ποιητής"),κι ούτε έχουν τέτοια πρόθεση,αλλά μάλλον είναι "το καταφύγιο που φθονούμε(που λέει ένας άλλος "ποιητής").Κι όσο για την προσπάθεια να απαντήσω μην νομίσεις οτι δεν γίνεται. Έδώ όμως ΜΟΙΡΑΖΕΤΑΙ ένα ερώτημα σαν τέτοιο και μόνο.Και το γεγονός αυτού του ίδιου του μοιράσματος είναι μια προσπάθεια για απαντήσεις.
Αγαπητέ Δ. Δεν έχω καμία ανάγκη να ορίσω τους ποιητές/τριες. Για μένα είναι όλοι και κανείς. Δεν έγινε καμία προσπάθεια διαχωρισμού και φυσικά τα ίχνη εξουσίας που εντόπισες ήταν απλά μια προσωπική διαπίστωση διαβάζοντας πάρα μα πάρα πολλούς ποιητές αυτή την περίοδο (και εσένα φυσικά). Δεν υπάρχει απαίτηση για απάντηση φυσικά απο κανέναν ποιητή ούτε απο εσένα. Αλλά δεν είναι και λογική να χαρακτηρίσουμε εξουσιαστική την επιθυμία ενός αναγνώστη να λάβει απαντήσεις και από την ποίηση. Και ας μη λάβει ποτέ. Και να μην ξεχνάς. Επιθυμώ, δεν περιμένω και φυσικά και αλίμονο δεν απαιτώ.
Αγαπητοί χ. και δ. συγνώμη που παρεμβαίνω. Για το σχετικό ερώτημα τι να πώ, μ'έβαλε σε σκέψη,δεν μπορώ να απαντήσω με τη σιγούρια του ανώνυμου που γράφει ότι στους ορίζοντες δεν υπάρχουν κλεψύδρες. Γιατί ας πούμε λέμε κάποιες φορές ότι ο έρωτας κάνει τον κύκλο του?
Στο σχόλιο σου αγαπήτε χ. διακρίνω παρεξήγηση. Φυσικά και δεν είναι εξουσιαστική η επιθυμία σου να λάβεις απαντήσεις απ'την ποίηση αλλώστε δεν σου χρέωσε κάνείς κάτι τέτοιο. Ο δ. έγραψε ότι οι διαχωρισμοί ανήκουν στις εξουσίες (και προφανώς όχι σε εσένα), κάτι που θα ξεκαθάριζα κι εγώ άν καλούμουν να απαντήσω αν "είμαι σαν όλους τους ποιητές".Αλήθεια πως είναι όλοι οι ποιητές?
Ο έρωτας κάνει κύκλους. Ο ορίζοντας όχι. Ίσως να γυρίζει λίγο βασανίζοντας τους μεθυσμένους.
Οι ποιητές είναι και αναγνώστες. Ο Χ. θαρρώ ότι ρωτά ως "αναγνώστης" όπως και ο Δ. ρωτά ως "ποιητής". Απλά ο ποιητής ξέρει πότε είναι ασαφής και το επιλέγει. Ακόμη κι όταν ρωτά. Ο αναγνώστης είναι "δέσμιος" της ασάφειας του ποιητή. Ξέρω ότι ο Χ. είναι γνωστός εκμαιευτής οπότε δεν αντέχει την ασάφεια και επιλέγει μια παιγνιώδη "αδιακρισία". Ελεύθεροι άνθρωποι είμαστε...
Αγαπητή sminefa... θα σε μαλώσω αλλά δεν μου αφήνεις και άλλη επιλογή. Η λέξη παρεξήγηση είναι σχεδόν ενοχλητική μιας και εμφανιζεται σχεδόν πάντα για να αποδυναμώσει μια αθώα αγνή αντιπαράθεση. Της έδωσα λοιπόν μια ευκαιρία αλλά λυπάμαι ακόμα δεν την βλέπω πουθενά. Δεν είναι καν διαχωρισμός το να ρωτάς έναν ποιητή αν είναι σαν τους άλλους. Το ίδιο θα έλεγα σε όλους. Οι περισσότεροι ποιητές με την τελευταία λέξη τους δημιουργουν ένα σωρό άλλα ερωτηματικά, ένα ασαφές συναίσθημα που πρέπει εσύ να αναζητήσεις μέσα σου η αλλού. Και αυτό ακριβώς είναι και το μαγικό. Αλλά αν είχες μπροστά σου τον Καβάφη δεν θα τον πίεζες να σου απαντήσει στην δική του ερώτηση έτσι σαν μια ευκαιρία να συνομιλήσεις. Αυτό έγινε και εδώ. Είχα την ευκαιρία να ρωτήσω τον ποιητή όπως θα ήθελα να ρωτήσω και όλους τους άλλους. Αθώα ερώτηση λοιπόν από έναν αναγνώστη σε έναν ποιητή όπως πολύ σωστά παρατήρησε και ο ανώνυμος παρακάτω λίγο πριν διαπράξει τα δικά του σφάλματα. Ανφέρομαι στη λέξη γνωστός καταρχήν που συνοδεύει τον εκμαιευτή που είναι πολύ προκλητική. Γιατί τέτοια ανάγκη για έμφαση? Θα ήθελα πολύ να απαντήσω στο "παιγνιώδη αδιακρισία" αλλά είναι πολύ εύστοχο τελικά. Αν και δεν είμαι σίγουρος για την πρόθεση του μιας και είναι και ανώνυμος... Ελεύθεροι άνθρωποι είμαστε. Και τέλος να πω πως νομίζω πως ο ορίζοντας των πόθων δεν μπορεί να αγνοήσει τις κλεψύδρες που υπάρχουν παντού... εγώ τις βλέπω παντού και πάντα.
Αγαπητέ Χ. Σου στέλνω τα διαδικτιακά μου χαιρετίσματα! Εντάξει. παίρνω πίσω το "παρεξήγηση" αν σ' ενοχλεί και το αντικαθιστώ με τη λέξη "παρανόηση"(αφού αυτό συμπεραίνεται απο το προηγούμενο σχόλιο). Δεν μου απαντάς όμως.χα!
Ανώνυμε κι ο έρωτας έχει ορίζοντα, ο ορίζοντας είναι ο κύκλος του κι έχει κλεψύδρες... Συνιστώ στους αναγνώστες προσοχή στο χανκ-οβερ!
Ειμάστε ελεύθεροι ή έτσι νιώθουμε ή νιώθοντας το...είμαστε...?
11 σχόλια:
Βαρύς, στεναχωρημένος, δραματικός στοχασμός για τις ελάχιστες αποχρώσεις μεταξύ λανθάνουσας και υφέρπουσας διαστολής...
Στην ερώτηση του τέλους σου θα έφερνα κοντά τις δυο τελευταίες λέξεις και θα απαντούσα χαριτωμένα: Έλα μουντέ! Μην είσαι μουντός. Να χαμογελάς. Έτσι κι αλλιώς, στους ορίζοντες δεν υπάρχουν κλεψύδρες.
Κάτι νιφάδες διακρίνω εκεί στον μακρινό ορίζοντα του Αμύνταιου...
Ο ορίζοντας των πόθων αγνοεί τις κλεψύδρες? Αναρωτιέμαι και εγώ αλλά κάνε και εσύ μια προσπάθεια να δώσεις μια απάντηση. Θα εκτιμηθεί από εμάς τους αναγνώστες.
Θα το κάνεις άραγε ή είσαι σαν όλους τους ποιητές? Έλα μου ντε!!!
Αγαπητέ χ. ποιητές/τριες ή είμαστε όλοι/ες ή κανένας και καμιά μας.Οι διαχωρισμοί ανήκουν στις εξουσίες.Τα ποιήματα ωστόσο διαφέρουν απο τα δοκίμια.Δεν είναι το "δάσος με τις λύσεις"(που λέει κι ο "ποιητής"),κι ούτε έχουν τέτοια πρόθεση,αλλά μάλλον είναι "το καταφύγιο που φθονούμε(που λέει ένας άλλος "ποιητής").Κι όσο για την προσπάθεια να απαντήσω μην νομίσεις οτι δεν γίνεται. Έδώ όμως
ΜΟΙΡΑΖΕΤΑΙ ένα ερώτημα σαν τέτοιο και μόνο.Και το γεγονός αυτού του ίδιου του μοιράσματος είναι μια προσπάθεια για απαντήσεις.
Αγαπητέ Δ. Δεν έχω καμία ανάγκη να ορίσω τους ποιητές/τριες. Για μένα είναι όλοι και κανείς. Δεν έγινε καμία προσπάθεια διαχωρισμού και φυσικά τα ίχνη εξουσίας που εντόπισες ήταν απλά μια προσωπική διαπίστωση διαβάζοντας πάρα μα πάρα πολλούς ποιητές αυτή την περίοδο (και εσένα φυσικά).
Δεν υπάρχει απαίτηση για απάντηση φυσικά απο κανέναν ποιητή ούτε απο εσένα. Αλλά δεν είναι και λογική να χαρακτηρίσουμε εξουσιαστική την επιθυμία ενός αναγνώστη να λάβει απαντήσεις και από την ποίηση. Και ας μη λάβει ποτέ. Και να μην ξεχνάς. Επιθυμώ, δεν περιμένω και φυσικά και αλίμονο δεν απαιτώ.
Αγαπητοί χ. και δ. συγνώμη που παρεμβαίνω.
Για το σχετικό ερώτημα τι να πώ,
μ'έβαλε σε σκέψη,δεν μπορώ να απαντήσω με τη σιγούρια του ανώνυμου που γράφει ότι στους ορίζοντες δεν υπάρχουν κλεψύδρες. Γιατί ας πούμε λέμε κάποιες φορές ότι ο έρωτας κάνει τον κύκλο του?
Στο σχόλιο σου αγαπήτε χ.
διακρίνω παρεξήγηση. Φυσικά και δεν είναι εξουσιαστική η επιθυμία σου να λάβεις απαντήσεις απ'την ποίηση αλλώστε δεν σου χρέωσε κάνείς κάτι τέτοιο.
Ο δ. έγραψε ότι οι διαχωρισμοί ανήκουν στις εξουσίες (και προφανώς όχι σε εσένα), κάτι που θα ξεκαθάριζα κι εγώ άν καλούμουν να απαντήσω αν "είμαι σαν όλους τους ποιητές".Αλήθεια πως είναι όλοι οι ποιητές?
Ο έρωτας κάνει κύκλους. Ο ορίζοντας όχι. Ίσως να γυρίζει λίγο βασανίζοντας τους μεθυσμένους.
Οι ποιητές είναι και αναγνώστες. Ο Χ. θαρρώ ότι ρωτά ως "αναγνώστης" όπως και ο Δ. ρωτά ως "ποιητής". Απλά ο ποιητής ξέρει πότε είναι ασαφής και το επιλέγει. Ακόμη κι όταν ρωτά. Ο αναγνώστης είναι "δέσμιος" της ασάφειας του ποιητή. Ξέρω ότι ο Χ. είναι γνωστός εκμαιευτής οπότε δεν αντέχει την ασάφεια και επιλέγει μια παιγνιώδη "αδιακρισία".
Ελεύθεροι άνθρωποι είμαστε...
Αγαπητή sminefa... θα σε μαλώσω αλλά δεν μου αφήνεις και άλλη επιλογή. Η λέξη παρεξήγηση είναι σχεδόν ενοχλητική μιας και εμφανιζεται σχεδόν πάντα για να αποδυναμώσει μια αθώα αγνή αντιπαράθεση. Της έδωσα λοιπόν μια ευκαιρία αλλά λυπάμαι ακόμα δεν την βλέπω πουθενά.
Δεν είναι καν διαχωρισμός το να ρωτάς έναν ποιητή αν είναι σαν τους άλλους. Το ίδιο θα έλεγα σε όλους. Οι περισσότεροι ποιητές με την τελευταία λέξη τους δημιουργουν ένα σωρό άλλα ερωτηματικά, ένα ασαφές συναίσθημα που πρέπει εσύ να αναζητήσεις μέσα σου η αλλού. Και αυτό ακριβώς είναι και το μαγικό. Αλλά αν είχες μπροστά σου τον Καβάφη δεν θα τον πίεζες να σου απαντήσει στην δική του ερώτηση έτσι σαν μια ευκαιρία να συνομιλήσεις. Αυτό έγινε και εδώ. Είχα την ευκαιρία να ρωτήσω τον ποιητή όπως θα ήθελα να ρωτήσω και όλους τους άλλους. Αθώα ερώτηση λοιπόν από έναν αναγνώστη σε έναν ποιητή όπως πολύ σωστά παρατήρησε και ο ανώνυμος παρακάτω λίγο πριν διαπράξει τα δικά του σφάλματα.
Ανφέρομαι στη λέξη γνωστός καταρχήν που συνοδεύει τον εκμαιευτή που είναι πολύ προκλητική. Γιατί τέτοια ανάγκη για έμφαση? Θα ήθελα πολύ να απαντήσω στο "παιγνιώδη αδιακρισία" αλλά είναι πολύ εύστοχο τελικά.
Αν και δεν είμαι σίγουρος για την πρόθεση του μιας και είναι και ανώνυμος... Ελεύθεροι άνθρωποι είμαστε.
Και τέλος να πω πως νομίζω πως ο ορίζοντας των πόθων δεν μπορεί να αγνοήσει τις κλεψύδρες που υπάρχουν παντού... εγώ τις βλέπω παντού και πάντα.
Ο έρωτας δεν έχει ορίζοντα...
Αγαπητέ Χ.
Σου στέλνω τα διαδικτιακά μου χαιρετίσματα!
Εντάξει. παίρνω πίσω το "παρεξήγηση" αν σ' ενοχλεί και το αντικαθιστώ με τη λέξη "παρανόηση"(αφού αυτό συμπεραίνεται απο το προηγούμενο σχόλιο). Δεν μου απαντάς όμως.χα!
Ανώνυμε κι ο έρωτας έχει ορίζοντα, ο ορίζοντας είναι ο κύκλος του κι έχει κλεψύδρες...
Συνιστώ στους αναγνώστες προσοχή στο χανκ-οβερ!
Ειμάστε ελεύθεροι ή έτσι νιώθουμε ή νιώθοντας το...είμαστε...?
Μη με παρεξηγείτε ξύπνησα κεφάτη!
24 Νοέμβριος 2007 1:17 μμ
Δημοσίευση σχολίου