μία από τις πραγματικότητες που δεν αντέχουν τις πρωταπριλιές

όσο κι αν

τελειώνουν πια οι μέρες

πέρασαν πια τα χρόνια

αναχωρούν πια οι κάτοικοι

κρύωσαν πια οι ενισχυτές

άδειασαν πια οι βιβλιοθήκες

ηρέμησε πια το κουδούνι

το σπίτι στο οποίο λίγο ή πολύ όλοι

συναντηθήκαμε

μεγαλώσαμε

γελάσαμε

κλάψαμε

τσακωθήκαμε

καταφύγαμε

δεν παύει παρά να παραμένει

ζωντανό στις αναμνήσεις μας

ζωηρό ενέχυρο για τις επιλογές μας

ζωογόνο απέναντι στη θλίψη του πολιτισμού της εξατομίκευσης

ζητούμενο για τους καιρούς που διανύουμε