Κυριακή 30 Μαρτίου 2014

αναπόφευκτα

η κατάσταση χειροτερεύει

έτσι όπως έχεις στοιβάξει τους ανθρώπους μέσα σου
είναι φυσικό να γκρινιάζουν, να κάνουν φασαρία

πρέπει να τους βγάλεις όλους από μέσα σου
για λίγο

να ανοίξεις όσο μπορείς τους χώρους σου,
να τους λιάσεις, να καθαρίσεις, να αερίσεις

κι ύστερα έναν έναν τους ανθρώπους να τακτοποιήσεις
με φροντίδα ξανά μέσα σου

θα είναι καλύτερα και για σένα και γι' αυτούς

Σάββατο 8 Μαρτίου 2014

Ξε Χου




Μπορούσες σίγουρα να πείς οτι προσπάθησε
το στιγμιότυπο
είχε φροντίσει γιαυτό
τα κουρασμένα μάτια, η χλωμάδα
χωρίς αμφιβολία
(γιατί σε ποιόν αρέσει να πονάει;)
Ήταν λοιπόν εκεί
ολόκληρος μια απόδειξη
ολόκληρος μια αδικία
περπατώντας στο πλάι
μιας αφήγησης χιλιοειπωμένης
και πανίσχυρης
Σε  κείνο το σημείο της απόλυτης ηρεμίας
στο μάτι του κυκλώνα
εγκλωβισμένος

Κυριακή 2 Μαρτίου 2014

Πές μου. Με τί.



Σε δοκίμασα με νερό θαλασσινό
 Για να δω αν ξεβάφεις

Πίστεψέ με
Με  τον καιρό όλα φεύγουν
Πρώτα τα καράβια

Πίστεψέ με
Mε τον καιρό όλα αλλάζουν
Πρώτα η ρότα

Γιατί οι άνθρωποι να μη δένονται μ’ αλυσίδες
Και να μη τρέφονται με τις σκέψεις μιας στιγμής
Μιας στιγμής χρυσόσκονη
Δεν ξέρω

Είναι φρικτό να μη σε πιστεύουν
Πιο φρικτό να μη θέλεις
Να σε πιστέψουν

Η αδυναμία να θέλεις να γνωρίσεις τον εαυτό σου
Μ ’ακούς ;
Εγώ δεν ήθελα να γνωρίσω εγώ
Πιάνεις κάτι που τρέχει και χάνεσαι

Ξέρεις γλυκιά μου που να βρεις τώρα άλογα
Μ ’ακούς ;
Δεν υπάρχουν άλογα

Σε λίγο δεν θα υπάρχουν και καράβια
Θα βγούνε όλα στις αμμουδιές

Σε λίγο δεν θα υπάρχει και χρυσός
Και πως θα χρυσώσουν τα καράβια

Θα γίνουν τέρατα
Και ’μείς με τι θα φεύγουμε που θα μας κυνηγούν
Οι ίσκιοι ;

Πες μου
Με τι.                       

Νότης Γέροντας