Αφιερωμένο

Μετρώντας άδικα χαμένο χρόνο
 λίγο προτού κλειστώ στη φυλακή
 μάζευα ώρες τούφες από κρύο
κι όλο ρωτούσα τι γυρεύω εκεί...

Χορτασμός από νέα συμβάντα
κορεσμός μήπως φτάσει το φως...
 Μη λυπάσαι θα 'ρθω πάλι γερός
μη λυπάσαι που θα 'ρθω δυστυχώς...

 Πεταχτός κι αυτός ο χειμώνας
 λυτρωμός θα 'ναι το καλοκαίρι...

Μη λυπάσαι δεν έχω πια λημέρι
μη λυπάσαι που απ' αυτό θα χαθώ...
Κι όταν σε ρώτησα αν θες να φύγουμε από δω με κάρφωσες
και μου φτυσες σε ήχο μουγγό

Μήπως ξέρεις κάποιο μέρος που να φοβάμαι λιγότερο

Μελαγχόλησες τώρα και φεύγεις
μόνος μου έμεινα κι εγώ...

Δεν σ' αρέσανε... και φεύγεις

λες και το βράδυ δεν θα μπορώ να κοιμηθώ...
 Δεν σ' αρέσανε... και φεύγεις


                                                         Εν Πλω

Σώπα, μη μιλάς...

ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΑΝΟΣΗ ΘΝΗΣΙΓΟΝΙΑ