Παρασκευή 29 Αυγούστου 2008

Μελόπραμα

Αν
έχουν όλα ειπωθεί,

τότες,

ποιοί τόλμησαν να μιλήσουν για σένα
πού
και πότε

πριν σε δω
εδώ
σήμερα

να λάμπεις στη σιωπή σου
την ώρα
που σκεφτόταν να πέσει ο ήλιος;

Τρίτη 5 Αυγούστου 2008

Αυστραλέ πατέρα σε προσκυνώ αλλά δεν σε γουστάρω

Αυστραλέ πατέρα... που έχασες το παιδί σου στη Μύκονο σ'ενα καυγά με τους μπράβους των μαγαζιών, σε θαυμάζω. Σε θαυμάζω και σε προσκυνώ, για τα μαθήματα πολιτισμού που έδωσες στους ιθαγενείς της χώρας μου. Για τα μαθήματα ήθους που έδωσες σε όλη αυτή τη πλέμπα, που συνoστίζεται στη Μύκονο για να γλύψει ο ισχυρός τον ισχυρότερο, για να... πηδηχτεί η αδύνατη με τον ισχυρό, για να πάρουν με την ησυχία τους τη κοκαίνη τους μακρυά από τα αδιάκριτα βλέμματα, σε κότερα, σε κέντρα, στους δρόμους, παντού, κάνοντας τη Μύκονο το απόλυτο σύμβολο της πολιτισμικής ξεφτίλας της χώρας μου.

Σε θαυμάζω και σε προσκυνώ για το κουράγιο σου να ξεχωρίσεις τον Ελληνικό λαό από τους μπράβους,

αν και οι λαοί που γεννάνε ή ανέχονται μπράβους δεν διαφέρουν πολλοί από αυτούς.

Σε θαυμάζω για τη ψυχραιμη και πολιτισμένη αντιμετώπιση του θανάτου του παιδιού σου, καθώς και για την αποφαση σου να δωρίσεις τα οργανα του.

Πιστεύω ότι, άμεσα θα πρέπει να σε καλέσει

στο Προεδρικό μέγαρο,

ο πρόεδρος της Δημοκρατίας

και να σε συγχαρεί, για τη στάση σου αυτή.

Μακάρι να συνεχίσεις να έχεις την ιδια στάση και όταν γυρίσεις στην Αυστραλία.

Ομως Αυστραλέ πατέρα, σε προσκυνώ αλλά δεν σε γουστάρω!!!!!

Δεν σε γουστάρω

γιατί δε γουστάρω να υπηρετώ ένα πολιτισμό που μου κάνει το υπέρτατο κακό, μου παίρνει το παιδί μου.

Δεν σε γουστάρω,

γιατί εμπιστεύεσαι τη πολιτεία και τη δικαιοσύνη, καταπνίγοντας το ενστικτο της αυτοδικίας, σε μια κοινωνία που η δίκη, είναι ευκαιρία απελευθέρωσης των εγκληματιών.

Δεν σε γουστάρω,

γιατί κάνεις εχθρό σου το μπράβο που σκότωσε, εκουσια ή ακούσια το παιδί σου, και αφήνεις στο απυρόβλητο το σύστημα που έφτιαξε το μπράβο, και το σύστημα που τον χρησιμοποιεί, τη πολιτεία, τη δικαιοσύνη, τις δημοτικές αρχές, τις επώνυμες συμμορίες των αξιωματούχων του νησιου, δημάρχους, αστυνομικούς, γιατρούς, παπάδες κλπ.

Δεν σε γουστάρω

γιατί, πήρες το πόνο σου, και φεύγεις "δημοσία δαπάνη", αφήνοντας τους μηχανισμούς αυτής της χώρας ανέπαφους και έτοιμους

αύριο να σκοτώσουν το δικό μου παιδί, και επί πλέον να μου ζητάνε να φερθώ όπως εσύ "πολιτισμένα".

Δεν σε γουστάρω,

γιατί αύριο αν συμβεί σε μένα, εγώ θα πάρω ένα όπλο και θα καθαρίσω πρώτο και καλλίτερο τον υπουργό τουρισμού, που ξέρει πολύ καλά τη Μύκονο, και ύστερα όποιον υπέυθυνο έβρισκα μπροστά μου,και δυστυχώς δεν θα έχω πλέον αλλοθι, γιατί αυτή η πολιτεία θα χρησιμοποιεί το δικό σου παράδειγμα, για να βουλώσει το στόμα όποιου αγανακτεί.

Σεβαστέ πατέρα

δεν σε γουστάρω,

γιατί ο πολιτισμός στη ζούγκλα, αποτελεί εφεύρεση των ισχυρών

για να καταβροχθίζουν χωρίς κόπο τους ανίσχυρους.

Μακάρι να έχεις πραγματικά τόσο ψύχραιμη διαχείρηση του αβάσταχτου πόνου σου.

Σαν πατέρας θα ήμουν υπερασπιστής σου ακόμα και άν καθάριζες όλο το νησί.

Σαν Ελληνας σ ευχαριστώ, και σε προσκυνώ.



ΥΓ. από ανώνυμη ανάρτηση σε μπλογκ

Αυτό δεν το περίμενες;

Στην υγειά του Καπετάνιου και του άξιου πληρώματος του επιβατικού "DALIANA"!!! Όλα τα περίμενα, αλλά το να αναχωρήσει το πλοίο από την Σαντορίνη... "ξεχνώντας"... τον Καπετάνιο του στο νησί και μετά από ταξίδι 40 λεπτών να το αντιληφθούν και να επιστρέψουν να τον πάρουν!, μου είναι αδιανόητο.

Ένας επιβάτης
5 Αυγούστου 2008

Σάββατο 2 Αυγούστου 2008

τίποτα περισσότερο αλλά και τίποτα λιγότερο


Τίποτα περισσότερο από μία φωνή αλληλεγγύης των ανθρώπων,

νεύματα, χειρονομίες, συγκίνηση, δάκρυ και οργή,

εκεί όπου συναντιέται η μοίρα με τις συνειδητές αρνήσεις

των φτωχών και των αδύναμων αυτού του κόσμου,

εκεί όπου τίποτα περισσότερο δε χρειάζεται πια για να ξανασυναντηθούμε.


Πέραμα 1 Αυγούστου 2008: στις γειτονιές των δολοφονημένων εργατών