Τρίτη 4 Μαρτίου 2008

Το Τίμημα

ή

Η Μαριάνθη των Ανέμων (μέρος δεύτερον)



Στάσιμο Α'

Μία λαφίνα ταπεινή / δεν πάει με τ’άλλα λάφια
κι ο ήλιος την ερώτησε / κι ο ήλιος τη ρωτάει.
Γιατί λαφίνα ταπεινή / δεν πας κοντά με τ’άλλα;
Ήλιε μου σα με ρώτησες / θα σου το ‘μολογήσω.
Δώδεκα χρόνους έκαμα /μόνη χωρίς ελάφι
κι από τους δώδεκα κι ομπρός / εγέννησα λαφάκι.
Μα σαν εβγήκε ο κυνηγός / να λαφοκυνηγήσει
Το βρίσκει μοσχανάθρεφτο / και το διπλοσκοτώνει



Στάσιμο Β'

Ψυχομαχάει ο Κωσταντής / στο σιδερό κρεβάτι
Τον τριγυρίζουν οι γιατροί / με τα χαρτιά στο χέρι
Σηκώνει το κεφάλι του / και κράζει την καλή του
Κάθου κοντά μου, λυγερή, / κάθου κοντά μου, κόρη.
Στον κόσμον τούτον έζησα / χρόνους τριάντα τρία
και τώρα ήρθ’ ένας άγγελος / να πάρει την ψυχή μου.
Σφίγγει τα χέρια της τα δυό / χίλια φιλιά της δίνει
και μέσα στες αγκάλες του / σφιχτά - σφιχτά την πνίγει



Στάσιμο Γ'

Σέρνει σπαθί ο Ανδρόνιχος / της κόβει το κεφάλι.
Λιανά λιανά την έκοψε / στον ήλιο την απλώνει
κι’ από τον ήλιο στο σακί / κι’ απ’το σακί στο μύλο.
Κι’ ο μύλος εξεράλεθε / κ’ η φτερωτή ετραγούδα.
“Άλεθε, μύλο μου, άλεθε / κακής κούρβας κεφάλι,
κάνε τ’αλεύρια κόκκινα / και την πασπάλη μαύρη,
για νά ρχονται οι γραμματικοί / να παίρνουν για μελάνι,
για νά ρχονται κ’ οι όμορφες / να παίρνουν κοκκινάδι"


-

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Στάσιμο Δ’

Θεσσαλονίκη ανέβηκα σταμάτησα την «πείνα»
Και επέστρεψα φοβούμενος τη θλιβερή Αθήνα.
Η Υφανέτ με μάγεψε μου πήρε το μυαλό μου
Να έρχεται εκεί συχνά ποθώ ο λογισμός μου.
Θα περπατώ εδώ και εκεί θυμούμενος το κέφι
Θα τραγουδώ θα ορέγομαι και Ωχρά και Σπειροχαίτη.
Βάλε εσύ το τίμημα πληρώνω όσο όσο
Μα θα ζητώ απόδειξη να παίρνω πάντα ωστόσο.
Αιμόφιλε Αιμόφιλε σε Αθήνα ή σε Τούμπα
Μόλις σε δω υπόσχομαι να κάνω κωλοτούμπα.

Ανώνυμος είπε...

Έπος!

Αιμόφιλος Τ. Ινφλουέντζας είπε...

Μάλιστα, μάλιστα... Βέβαια... Θα το αποκαλούσα "εκτροπή και επανοικειοποίηση"... ως προς το post τουλάχιστον...

Ανώνυμος είπε...

Αιμόφιλε αιμόφιλε σε Κρήτη και σε Μάνη όπου σε δουν λακίζουνε και και τρέμουν οι πολιτσμάνοι, τις κωλοτούμπες του ο χ. όλες θα τις ενώσει να κάνει σιδηρόδρομο να ΄ρθεί να σ΄ανταμώσει. Βρές του εσύ στην υφανετ μια μικρή γωνίτσα και στα γραφεία της α_____ης να κάνει μια δουλίτσα. Όμως κι εσύ καλέ μου χ. θυμήσου την ελίτσα όταν είσαι έτοιμος να πάς βάλ΄την σε μια βαλίτσα!

Η εκτροπή της εκτροπής κ.λ.π.

Ανώνυμος είπε...

Έπος Νο 2