Σάββατο 15 Μαρτίου 2008

Πετάω το τσιγάρο μου...

Γιατί να ανιχνεύω το τώρα και το πάντα?
Ανύμπορος να σκιαγραφώ και να ψαχουλέυω!
Προνοώντας την φτιαγμένη από ύλη παραίσθηση
Να κοιτώ μπροστά ενώ είμαι τυφλός
Να αγαπάω το τίποτα και να ελπίζω στο πουθενά
Μπορεί και να θέλω
Μπορεί και να φταίω
Μπορείνα αγαπάω μπορεί και να μισώ
Πόσο απέχει η αγάπη απ'το μίσος?
Γιατί να πονάω?
Γιατί να ελπίζω?
Γιατί να σκέφτομαι?
Γιατί να σκάβω?
Γιατί να περιμένω κάτι να πείς αφού δεν το λες?

Πρέπει να δω φως σ'αυτό το πηγάδι χωρίς πάτο
Πρέπει να νιώσω ζεστά σε αυτόν τον πόλο χωρίς φως και θερμοκρασία
Πρέπει να νιώσω σε έναν κόσμο χωρίς αισθήματα
Πρέπει να πονέσω να πέσω για να ξανασηκωθώ
Πρέπει να ανασάνω στο απόλυτο κενό
Κρατάω ένα ντουφέκι και αν το αφήσω στην ακρή θα χαθώ

Δεν υπάρχουν σχόλια: