Τετάρτη 20 Ιουνίου 2012

Εγώ, η άλλη σου εκδοχή

Σου μιλώ απο ενα ταξίδι
που δεν μοιάζει με τ άλλα.
Της οργανωμένης υποτέλειας
του μισαλλόδοξου το βασίλειο
και της ενορχηστρωμένης αρέσκειας
με απαντοχή την θέωση
σε ανύπαρκτους θεούς

Είμαι απο κει που έρχομαι
οι δρόμοι μου στρωμένοι με νεκρούς
έρχομαι απο κει που φεύγω
απ τα χαλάσματα της φτώχειας φεύγω
στην αδικία της αφθονίας φτάνω

Κι όλο φεύγω, κακήν κακώς
χιλιόμετρα και μίλια μακρυά
στεριές και θάλασσες
κόσμους δύστροπους και φοβικούς

Απ την ανατολή στη δύση
απο το νότο προς βορρά
για τις συμμορίες και τις μαφίες
και κάθε είδους ορέξεις,γίνομαι βορά.
Και πίσω πάλι, κλοτσηδόν

Ως που θα φτάσει ετούτο το κακό
ανάθεμα κι αν ξέρω,σε ποια γη,εγω να σταθώ

Και ξανά, προς δύση πάλι
εκεί που όλα είναι βιαστικά
γρήγορα, άδεια και υπερβολικά
εκεί που πάψαν να συλλογιούνται
παρά μονάχα λογαριάζουν
εκεί που το άλλο, μονάχα όταν είναι
όμοιο χυδαία, είναι σεβαστό

Είμαι απο κει που έρχομαι
έρχομαι απο κει που φεύγω
οι δρόμοι μου στρωμένοι με νεκρούς
απ τα χαλάσματα της φτώχειας φεύγω
στην αδικία της αφθονίας φτάνω

Και ποιος ξέρει
αύριο μεθαύριο
ίσως, και να σαι εσύ.

 


2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

....!....

Ανώνυμος είπε...

Απλά τέλειο!!!
(ΡωΑλ)