Μόνο εγώ γνωρίζω τί θα μπορούσα να έχω κάνει...Για τους άλλους είμαι, στην καλύτερη περίπτωση, ένα ίσως.
(Σταντάλ, Το κόκκινο και το μαύρο)
4 σχόλια:
Ανώνυμος
είπε...
Συναισθηματική αναπηρία – Παγωμένα λόγια
Διακινούμαστε μέσα στην ίδια πόλη Πνιγμένοι από της ρουτίνας τη φορμόλη
Σώματα βιαστικά μας προσπερνούν Την τροχιά κίνησης μας διαπερνούν Τα περισσότερα βλέμματα αδιάφορα Στο ρυθμό του ρολογιού κολλημένα παράφορα Η κλίμακα του χρόνου μηχανικά κυλά Τα χείλη σου ποτίζει (στα χείλη σου βάζει) λόγια τυπικά Ταγμένα στου κοινωνικού προτσέζ τα δεδομένα (δεδομένα, στις επιταγές του κοινωνικού προτσέζ ταγμένα)
Μα που και που κάποιον συναντάς Συνθηματικά σε χαιρετά Και ξέρεις ότι η ίδια φωτιά Σας τηγανίζει τα μυαλά Υποκινούμενη άλλοτε από οργή Κι άλλοτε από ζωή Σε ρυθμούς αβίαστους Και από μιζέρια απαραβίαστους Στήνεις τη δική σου όαση Μέσα σε αυτή τη βαρετή κόλαση
Σώματα βιαστικά μας προσπερνούν Την τροχιά κίνησης μας διαπερνούν Τα περισσότερα βλέμματα αδιάφορα Στο ρυθμό του ρολογιού κολλημένα παράφορα Η κλίμακα του χρόνου μηχανικά κυλά Τα χείλη σου ποτίζει (στα χείλη σου βάζει) λόγια τυπικά Ταγμένα στου κοινωνικού προτσέζ τα δεδομένα (δεδομένα, στις επιταγές του κοινωνικού προτσέζ ταγμένα)
Η γλώσσα σου κλώθει παγωμένα λόγια Υποκινούμενη μαριονέτα από της ρουτίνας τα ρολόγια Η πραγματικότητα της κρίσης (παραίσθησης) σε κλείνει στα κουτιά της Υποταγμένη και η ευμάρεια στου καπιταλισμού τους ρυθμούς από κοντά της Σε διώχνει Σε σπρώχνει ματαιόδοξος να τρέχεις πίσω από ενός μπάσταρδου κοινωνικού προτσέζ τους ορισμούς Που καθημερινά προστάζει τα ντυσίματα σου Να αποδεικνύεις ότι είσαι εργοστασιακή κατασκευή από τα νύχια ως την κορφή όσο για τα συναισθήματα σου ανακυκλώσιμα είναι κατά συρροή έτοιμη πάντα τους βιολογικούς σου ρυθμούς να στρώσει αν δεν ανταποκρίνονται στης απαιτούμενης νευρικότητας την ώση Σώματα βιαστικά μας προσπερνούν Την τροχιά κίνησης μας διαπερνούν Τα περισσότερα βλέμματα αδιάφορα Στο ρυθμό του ρολογιού κολλημένα παράφορα Η κλίμακα του χρόνου μηχανικά κυλά Τα χείλη σου ποτίζει (στα χείλη σου βάζει) λόγια τυπικά Ταγμένα στου κοινωνικού προτσέζ τα δεδομένα (δεδομένα, στις επιταγές του κοινωνικού προτσέζ ταγμένα)
είσαι μια συνιστώσα από περιγραφές έχεις καταντήσει να παθιάζεσαι μόνο στων χρεών τις διαγραφές φύλο, οικογενειακή κατάσταση, εθνικότητα, αριθμός ταυτότητας γνώσεις αρκετές ώστε ο η/υ να δώσει τις επαγγελματικές σου προδιαγραφές κι αυτές με τη σειρά τους σκιαγραφούν την ποιότητα ζωής σου ηχογραφούν σα μαριονέτα κινείσαι μηχανικά μετακινείσαι από σπίτι σε δουλειά άντε και σε αργίες και γιορτές σε κάνα μπαράκι στα κλεφτά που και που γεύματα εταιρείας σα μια οικογένεια να νιώθεις εν ώρα εργασίας εδώ που τα λέμε χείρα ασφαλείας λόγια και πρόσωπα υστερικά ευγενικά σε καναλιζάρουν στα πρότυπα τα σωστά και οι συνάδερφοι σου εκεί καθημερινά τις αδυναμίες, τους φόβους και τις ανασφάλειες σου έτοιμοι να (δια)χειριστούν ανταγωνιστικά ενώ εσύ παλεύεις να τις κρύψεις με πρόχειρα χαμόγελα να τις καλύψεις από το στίβο που σε έβαλαν να τρέχεις να μην πέσεις στην πίεση να μην υποκύψεις αναρωτήθηκες ποτέ αν αξίζει τον κόπο τέτοιας μιζέριας να ανέχεσαι το στόμφο; Παγωμένα λόγια, μέρες ρουτίνας Μοναδική χαρά Σου ‘χει γίνει πια Να μην φτάσεις σε όρια πείνας Αφήνεις τη ζωή σου να κυλά σε προσταγές ρουτίνας
Σώματα βιαστικά μας προσπερνούν Την τροχιά κίνησης μας διαπερνούν Τα περισσότερα βλέμματα αδιάφορα Στο ρυθμό του ρολογιού κολλημένα παράφορα Η κλίμακα του χρόνου μηχανικά κυλά Τα χείλη σου ποτίζει (στα χείλη σου βάζει) λόγια τυπικά Ταγμένα στου κοινωνικού προτσέζ τα δεδομένα (δεδομένα, στις επιταγές του κοινωνικού προτσέζ ταγμένα)
Σώματα βιαστικά μας προσπερνούν Την τροχιά κίνησης μας διαπερνούν Τα περισσότερα βλέμματα αδιάφορα Στο ρυθμό του ρολογιού κολλημένα παράφορα Η κλίμακα του χρόνου μηχανικά κυλά Τα χείλη σου ποτίζει (στα χείλη σου βάζει) λόγια τυπικά Ταγμένα στου κοινωνικού προτσέζ τα δεδομένα (δεδομένα, στις επιταγές του κοινωνικού προτσέζ ταγμένα)
Η γλώσσα σου κλώθει παγωμένα λόγια Υποκινούμενη μαριονέτα από της ρουτίνας τα ρολόγια Η πραγματικότητα της κρίσης (παραίσθησης) σε κλείνει στα κουτιά της Υποταγμένη και η ευμάρεια στου καπιταλισμού τους ρυθμούς από κοντά της Σε διώχνει Σε σπρώχνει ματαιόδοξος να τρέχεις πίσω από ενός μπάσταρδου κοινωνικού προτσέζ τους ορισμούς Που καθημερινά προστάζει τα ντυσίματα σου Να αποδεικνύεις ότι είσαι εργοστασιακή κατασκευή από τα νύχια ως την κορφή όσο για τα συναισθήματα σου ανακυκλώσιμα είναι κατά συρροή έτοιμη πάντα τους βιολογικούς σου ρυθμούς να στρώσει αν δεν ανταποκρίνονται στης απαιτούμενης νευρικότητας την ώση Σώματα βιαστικά μας προσπερνούν Την τροχιά κίνησης μας διαπερνούν Τα περισσότερα βλέμματα αδιάφορα Στο ρυθμό του ρολογιού κολλημένα παράφορα Η κλίμακα του χρόνου μηχανικά κυλά Τα χείλη σου ποτίζει (στα χείλη σου βάζει) λόγια τυπικά Ταγμένα στου κοινωνικού προτσέζ τα δεδομένα (δεδομένα, στις επιταγές του κοινωνικού προτσέζ ταγμένα)
είσαι μια συνιστώσα από περιγραφές έχεις καταντήσει να παθιάζεσαι μόνο στων χρεών τις διαγραφές φύλο, οικογενειακή κατάσταση, εθνικότητα, αριθμός ταυτότητας γνώσεις αρκετές ώστε ο η/υ να δώσει τις επαγγελματικές σου προδιαγραφές κι αυτές με τη σειρά τους σκιαγραφούν την ποιότητα ζωής σου ηχογραφούν σα μαριονέτα κινείσαι μηχανικά μετακινείσαι από σπίτι σε δουλειά άντε και σε αργίες και γιορτές σε κάνα μπαράκι στα κλεφτά που και που γεύματα εταιρείας σα μια οικογένεια να νιώθεις εν ώρα εργασίας εδώ που τα λέμε χείρα ασφαλείας λόγια και πρόσωπα υστερικά ευγενικά σε καναλιζάρουν στα πρότυπα τα σωστά και οι συνάδερφοι σου εκεί καθημερινά τις αδυναμίες, τους φόβους και τις ανασφάλειες σου έτοιμοι να (δια)χειριστούν ανταγωνιστικά ενώ εσύ παλεύεις να τις κρύψεις με πρόχειρα χαμόγελα να τις καλύψεις από το στίβο που σε έβαλαν να τρέχεις να μην πέσεις στην πίεση να μην υποκύψεις αναρωτήθηκες ποτέ αν αξίζει τον κόπο τέτοιας μιζέριας να ανέχεσαι το στόμφο; Παγωμένα λόγια, μέρες ρουτίνας Μοναδική χαρά Σου ‘χει γίνει πια Να μην φτάσεις σε όρια πείνας Αφήνεις τη ζωή σου να κυλά σε προσταγές ρουτίνας
Σώματα βιαστικά μας προσπερνούν Την τροχιά κίνησης μας διαπερνούν Τα περισσότερα βλέμματα αδιάφορα Στο ρυθμό του ρολογιού κολλημένα παράφορα Η κλίμακα του χρόνου μηχανικά κυλά Τα χείλη σου ποτίζει (στα χείλη σου βάζει) λόγια τυπικά Ταγμένα στου κοινωνικού προτσέζ τα δεδομένα (δεδομένα, στις επιταγές του κοινωνικού προτσέζ ταγμένα)
4 σχόλια:
Συναισθηματική αναπηρία – Παγωμένα λόγια
Διακινούμαστε μέσα στην ίδια πόλη
Πνιγμένοι από της ρουτίνας τη φορμόλη
Σώματα βιαστικά μας προσπερνούν
Την τροχιά κίνησης μας διαπερνούν
Τα περισσότερα βλέμματα αδιάφορα
Στο ρυθμό του ρολογιού κολλημένα παράφορα
Η κλίμακα του χρόνου μηχανικά κυλά
Τα χείλη σου ποτίζει (στα χείλη σου βάζει) λόγια τυπικά
Ταγμένα στου κοινωνικού προτσέζ τα δεδομένα
(δεδομένα, στις επιταγές του κοινωνικού προτσέζ ταγμένα)
Μα που και που κάποιον συναντάς
Συνθηματικά σε χαιρετά
Και ξέρεις ότι η ίδια φωτιά
Σας τηγανίζει τα μυαλά
Υποκινούμενη άλλοτε από οργή
Κι άλλοτε από ζωή
Σε ρυθμούς αβίαστους
Και από μιζέρια απαραβίαστους
Στήνεις τη δική σου όαση
Μέσα σε αυτή τη βαρετή κόλαση
Σώματα βιαστικά μας προσπερνούν
Την τροχιά κίνησης μας διαπερνούν
Τα περισσότερα βλέμματα αδιάφορα
Στο ρυθμό του ρολογιού κολλημένα παράφορα
Η κλίμακα του χρόνου μηχανικά κυλά
Τα χείλη σου ποτίζει (στα χείλη σου βάζει) λόγια τυπικά
Ταγμένα στου κοινωνικού προτσέζ τα δεδομένα
(δεδομένα, στις επιταγές του κοινωνικού προτσέζ ταγμένα)
Η γλώσσα σου κλώθει παγωμένα λόγια
Υποκινούμενη μαριονέτα από της ρουτίνας τα ρολόγια
Η πραγματικότητα της κρίσης (παραίσθησης)
σε κλείνει στα κουτιά της
Υποταγμένη και η ευμάρεια στου καπιταλισμού τους ρυθμούς
από κοντά της Σε διώχνει
Σε σπρώχνει ματαιόδοξος να τρέχεις πίσω από ενός μπάσταρδου κοινωνικού προτσέζ τους ορισμούς
Που καθημερινά προστάζει τα ντυσίματα σου
Να αποδεικνύεις ότι είσαι εργοστασιακή κατασκευή
από τα νύχια ως την κορφή
όσο για τα συναισθήματα σου
ανακυκλώσιμα είναι κατά συρροή
έτοιμη πάντα τους βιολογικούς σου ρυθμούς να στρώσει
αν δεν ανταποκρίνονται στης απαιτούμενης νευρικότητας την ώση
Σώματα βιαστικά μας προσπερνούν
Την τροχιά κίνησης μας διαπερνούν
Τα περισσότερα βλέμματα αδιάφορα
Στο ρυθμό του ρολογιού κολλημένα παράφορα
Η κλίμακα του χρόνου μηχανικά κυλά
Τα χείλη σου ποτίζει (στα χείλη σου βάζει) λόγια τυπικά
Ταγμένα στου κοινωνικού προτσέζ τα δεδομένα
(δεδομένα, στις επιταγές του κοινωνικού προτσέζ ταγμένα)
είσαι μια συνιστώσα από περιγραφές
έχεις καταντήσει να παθιάζεσαι μόνο στων χρεών τις διαγραφές
φύλο, οικογενειακή κατάσταση, εθνικότητα, αριθμός ταυτότητας
γνώσεις αρκετές
ώστε ο η/υ να δώσει τις επαγγελματικές σου προδιαγραφές
κι αυτές με τη σειρά τους σκιαγραφούν
την ποιότητα ζωής σου ηχογραφούν
σα μαριονέτα κινείσαι
μηχανικά μετακινείσαι
από σπίτι σε δουλειά
άντε και σε αργίες και γιορτές σε κάνα μπαράκι στα κλεφτά
που και που γεύματα εταιρείας
σα μια οικογένεια να νιώθεις εν ώρα εργασίας
εδώ που τα λέμε χείρα ασφαλείας
λόγια και πρόσωπα υστερικά ευγενικά
σε καναλιζάρουν στα πρότυπα τα σωστά
και οι συνάδερφοι σου εκεί καθημερινά
τις αδυναμίες, τους φόβους και τις ανασφάλειες σου
έτοιμοι να (δια)χειριστούν ανταγωνιστικά
ενώ εσύ παλεύεις να τις κρύψεις
με πρόχειρα χαμόγελα να τις καλύψεις
από το στίβο που σε έβαλαν να τρέχεις
να μην πέσεις στην πίεση να μην υποκύψεις
αναρωτήθηκες ποτέ αν αξίζει τον κόπο
τέτοιας μιζέριας να ανέχεσαι το στόμφο;
Παγωμένα λόγια, μέρες ρουτίνας
Μοναδική χαρά
Σου ‘χει γίνει πια
Να μην φτάσεις σε όρια πείνας
Αφήνεις τη ζωή σου να κυλά σε προσταγές ρουτίνας
Σώματα βιαστικά μας προσπερνούν
Την τροχιά κίνησης μας διαπερνούν
Τα περισσότερα βλέμματα αδιάφορα
Στο ρυθμό του ρολογιού κολλημένα παράφορα
Η κλίμακα του χρόνου μηχανικά κυλά
Τα χείλη σου ποτίζει (στα χείλη σου βάζει) λόγια τυπικά
Ταγμένα στου κοινωνικού προτσέζ τα δεδομένα
(δεδομένα, στις επιταγές του κοινωνικού προτσέζ ταγμένα)
Σώματα βιαστικά μας προσπερνούν
Την τροχιά κίνησης μας διαπερνούν
Τα περισσότερα βλέμματα αδιάφορα
Στο ρυθμό του ρολογιού κολλημένα παράφορα
Η κλίμακα του χρόνου μηχανικά κυλά
Τα χείλη σου ποτίζει (στα χείλη σου βάζει) λόγια τυπικά
Ταγμένα στου κοινωνικού προτσέζ τα δεδομένα
(δεδομένα, στις επιταγές του κοινωνικού προτσέζ ταγμένα)
Η γλώσσα σου κλώθει παγωμένα λόγια
Υποκινούμενη μαριονέτα από της ρουτίνας τα ρολόγια
Η πραγματικότητα της κρίσης (παραίσθησης)
σε κλείνει στα κουτιά της
Υποταγμένη και η ευμάρεια στου καπιταλισμού τους ρυθμούς
από κοντά της Σε διώχνει
Σε σπρώχνει ματαιόδοξος να τρέχεις πίσω από ενός μπάσταρδου κοινωνικού προτσέζ τους ορισμούς
Που καθημερινά προστάζει τα ντυσίματα σου
Να αποδεικνύεις ότι είσαι εργοστασιακή κατασκευή
από τα νύχια ως την κορφή
όσο για τα συναισθήματα σου
ανακυκλώσιμα είναι κατά συρροή
έτοιμη πάντα τους βιολογικούς σου ρυθμούς να στρώσει
αν δεν ανταποκρίνονται στης απαιτούμενης νευρικότητας την ώση
Σώματα βιαστικά μας προσπερνούν
Την τροχιά κίνησης μας διαπερνούν
Τα περισσότερα βλέμματα αδιάφορα
Στο ρυθμό του ρολογιού κολλημένα παράφορα
Η κλίμακα του χρόνου μηχανικά κυλά
Τα χείλη σου ποτίζει (στα χείλη σου βάζει) λόγια τυπικά
Ταγμένα στου κοινωνικού προτσέζ τα δεδομένα
(δεδομένα, στις επιταγές του κοινωνικού προτσέζ ταγμένα)
είσαι μια συνιστώσα από περιγραφές
έχεις καταντήσει να παθιάζεσαι μόνο στων χρεών τις διαγραφές
φύλο, οικογενειακή κατάσταση, εθνικότητα, αριθμός ταυτότητας
γνώσεις αρκετές
ώστε ο η/υ να δώσει τις επαγγελματικές σου προδιαγραφές
κι αυτές με τη σειρά τους σκιαγραφούν
την ποιότητα ζωής σου ηχογραφούν
σα μαριονέτα κινείσαι
μηχανικά μετακινείσαι
από σπίτι σε δουλειά
άντε και σε αργίες και γιορτές σε κάνα μπαράκι στα κλεφτά
που και που γεύματα εταιρείας
σα μια οικογένεια να νιώθεις εν ώρα εργασίας
εδώ που τα λέμε χείρα ασφαλείας
λόγια και πρόσωπα υστερικά ευγενικά
σε καναλιζάρουν στα πρότυπα τα σωστά
και οι συνάδερφοι σου εκεί καθημερινά
τις αδυναμίες, τους φόβους και τις ανασφάλειες σου
έτοιμοι να (δια)χειριστούν ανταγωνιστικά
ενώ εσύ παλεύεις να τις κρύψεις
με πρόχειρα χαμόγελα να τις καλύψεις
από το στίβο που σε έβαλαν να τρέχεις
να μην πέσεις στην πίεση να μην υποκύψεις
αναρωτήθηκες ποτέ αν αξίζει τον κόπο
τέτοιας μιζέριας να ανέχεσαι το στόμφο;
Παγωμένα λόγια, μέρες ρουτίνας
Μοναδική χαρά
Σου ‘χει γίνει πια
Να μην φτάσεις σε όρια πείνας
Αφήνεις τη ζωή σου να κυλά σε προσταγές ρουτίνας
Σώματα βιαστικά μας προσπερνούν
Την τροχιά κίνησης μας διαπερνούν
Τα περισσότερα βλέμματα αδιάφορα
Στο ρυθμό του ρολογιού κολλημένα παράφορα
Η κλίμακα του χρόνου μηχανικά κυλά
Τα χείλη σου ποτίζει (στα χείλη σου βάζει) λόγια τυπικά
Ταγμένα στου κοινωνικού προτσέζ τα δεδομένα
(δεδομένα, στις επιταγές του κοινωνικού προτσέζ ταγμένα)
Δημοσίευση σχολίου