Εσύ που κάθεσαι σιωπηλός και μόνος
Ένιωσες το σύμπαν σου να καταστρέφεται
Μέσα σου βαθιά κάτι σκίρτησε
Όταν ένιωσες την απόσταση να μεγαλώνει
Ζείς με τον σκοπό και την αξία
Μα...σκεπάστηκες με σκουπίδια
Ερωτεύτηκες κι έχασες
Έχασες και βρήκες
Μα...ένιωσες ελευθερία
ακόμα και σ'αυτόν τον τεμαχισμένο διάδρομο
2,4,1000 μάτια σε κοίταξαν κι η σιωπή έγινε κραυγή
10,100,χιλιάδες γροθιές σ'αγκάλιασαν
και η μοναξιά έγινε βουή
2 σχόλια:
http://www.youtube.com/watch?v=BlbnF0ofWso
φιλε οι αραδες που ζωγραφισες
με αδειασανε τελειως
εγω, κιανενα δεν εγνωρισα,
σου λεω παγκοσμιως,
που να ηπιε 'κεινο το υπεροχο ποτο του ερωτα και να τα βαλε μετα στη ζυγαρια
εχασε για κερδισε κτλ
ο οικτος βεβαια βγαζει αμυνες εγωισμου
Δημοσίευση σχολίου