Ήλιους καύσιμους, φορούν στους ώμους, περίλαμπρες παγερές σελήνες
Στο ένα χέρι πυρκαγιές, ξέχειλες θάλασσες στο άλλο
Απ τα ρουθούνια, λίβας ξεμυτίζει
Λέξεις στο στόμα, έναρθροι χείμαρροι, κατατρεγμών το αλφαβητάρι
Οι μενεξεδένιες του σώματος κλωστές, λάβα που κοχλάζει
Στις δυο χαράδρες,μάτια μάθανε πως λέγονται εδώ,
της ιστορίας ακατάπαυστες προβολές
Σπείρες αλγόριθμες απλώνουνε τα αυτιά
εξελίσσοντας, την λογισμική αποδόμηση.
2 σχόλια:
ωραια πραγματα εχει εδω
...λεω να κατσω
όμορφο..αυτό το blog με παρακίνησε να αναρτήσω και εγώ κάποια "λόγια" που γράφω και να τα μοιραστώ με άλλους..οποιοσδήποτε σχολιασμός ευπρόσδεκτος :)
Δημοσίευση σχολίου